Cover magic: Wouter
Soms heb je gewoon mazzel. Mazzel dat ik al langer dan R. oud is, haar ouders tot mijn beste vrienden mag rekenen. Mazzel ook dat ze samen is met Wouter. Wouter die in een band speelt (Counter Jib). Wouter die iets creatiefs doet. Iets met animatiefilmpjes en mediaproducties voor evenementen, congressen ofzo. Wouter die ik op alle familiefeestjes tegenkom en Wouter die wel eens wil kijken of hij me met de cover van mijn tweede boek kan helpen. Wouter die uit de voeten kan met mijn vage, vaak zeer chaotische instructies van wat ik voor ogen heb. Wouter die daar dan iets totaal anders van maakt dan ik in mijn stoutste dromen had kunnen verzinnen, maar precies de spijker op de kop slaat. Mij flabbergasted achterlatend.
Wouter die niet alleen het dansende tangopaar in een een glas weet te vangen, maar dat ook weet te zetten tegen een achtergrond van druivenranken. Je moet de cover van ‘Tango met een knal’ met eigen ogen zien om te weten wat voor knap stukje werk hij geleverd heeft.
Mazzel ook dat hij zijn creativiteit ook weer loslaat op de cover van ‘Geknipt voor haar’ en tenslotte mazzel dat ik hem opnieuw kan strikken voor de cover van ‘Vier doodgewone woorden’. Mazzel dat Wouter die hartstikke druk is met zijn lievelingswerk animaties maken, weer tijd vrijmaakt (alleen voor jou hoor) voor mijn cover. Begin maart is het manuscript eindelijk klaar en slaat Corona toe. Ineens heeft Wouter nu alle evenementen en congressen wegvallen, tijd genoeg. Niet zo leuk voor hem, maar geweldig voor mij.
Ik stuur hem een aantal foto’s die volgens mij wel geschikt zijn. Mijn uitgever kijkt vertwijfeld als hij mij Wouter instructies hoort geven. Amsterdam wel vanwege de zeepbellen, niet omdat hij te donker is, niet zonnig genoeg of te weinig feelgood uitstraalt of het paar kijkend naar de zon heeft juist te veel romantiek en te weinig drama. Bij elke foto benoem ik wel iets goeds en iets fouts. Ik kijk mijn uitgever aan, hoezo? Wouter snapt heus wel wat ik bedoel hoor! Daar heb ik alle vertrouwen in. En dan begint het wachten. Gaat hij met mijn voorkeursfoto (no. 3) aan de slag? Zal ik hem bellen en mijn voorkeur doorgeven? Wouter reageert al voor ik ongeduldig de telefoon grijp.
Ik krijg mail. De uitgever met het ontwerp. Geen van mijn foto’s zijn gebruikt. Ik hoef Wouters motivatie niet eens te lezen. Hij heeft het weer gedaan. Heel anders en toch precies wat bij het boek hoort. De tranen springen me in de ogen. Geraakt. Pas uren stil genieten later begin ik enthousiast te springen. Hoeraatje voor Wouter.
Recent Comments